tg-me.com/ibratdir_dunyom/7409
Last Update:
Балиқчидан бир киши келиб, дарёнинг нариги қирғоғига ўтказиб қўйишини илтимос қилибди. Йўловчи балиқчини шоширар, зарур ишлари қолиб кетаётганини рўкач қиларди.
Қирғоқдан озгина узоқлашганларидан сўнг у балиқчининг эшкакларидан бирида "ибодат", бошқасида "меҳнат" деган сўзлар ёзилганини кўриб қолибди.
— Бу ёзувлар нима учун? — сўрабди у.
— Ибодат ва меҳнат қилишни ҳеч унутмаслик учун, — дебди балиқчи.
— Меҳнат-ку, тушунарли, ибодат нима учун ёзилган, — йўловчи қўлини силтабди,— нега қимматли вақтни ибодатга сарфлаш керак экан? Керак эмас, ибодат.
— Керак эмас? — дебди балиқчи ва сувдан “ибодат” деб ёзилган эшкакни қайиққа олибди. Энди у битта эшкак билан суза бошлабди. Қайиқ бир жойда айлана бошлабди. Сўнг йўловчига уқтирибди:
— Кўраяпсизми, ибодатсиз меҳнатни: бир жойда айланиб, олдинга юролмай қолдик?!
Ибрат излаганга — ибратдир дунё